Zondag 13 november - Key West - Fort Zachary Taylor Park

Vanmorgen zoals elke morgen eigenlijk alweer optijd wakker.
We hebben uiteindelijk besloten toch nog 2 nachtjes hier te blijven.
Jorge had gister al bij de eigenaar gevraagd bij het bijboeken van onze kamer of we de hotel coupon konden gebruiken voor een paar nachten, dit ging nog niet...
Maar de man gaf aan dat het vandaag misschien mogelijk was om onze coupon (hotel kortingsbonnetje) te vallideren. Dus Jorge is de gok gaan wagen, de man was uiterst vriendelijk en heeft zonder problemen onze kamer nog 2 nachten bijgeboekt met coupon.
Tsja mocht onderhand ook wel eerlijk gezegd, we zitten er al sinds dinsdag. De korting is nog veel ook, het bedrag wat we voorheen voor 1 nacht moesten betalen, daar hebben we nu 2 nachten voor.

Snel nog even naar the dolphintour gemailt, maar John de captain gaf aan dat het beter was vanavond rond 19.00 te bellen.

Wij hebben besloten naar het strand te gaan, Fort Zachary Taylor Park. Dit moest volgens de eigenaar van ons hotel een mooi strand zijn. (Dit park hebben we ook nog even gegoogled, we wilden met de auto, maar vanaf dit strand/park was de finale van de powerboatraces te zien, dus het zou enorm druk worden) Wij zijn dus te voet rond 9.30 aangewandeld.

Best een stukje lopen, maar toen we bijna bij de ingang kwamen werd het inderdaad al drukker en drukker. Het was inmiddels zowat 10.00 het tijdstip dat de races zouden beginnen.

We konden een kaartje kopen zodat we bij de pittstops van de boats konden komen, 15 dollar p.p. maar hier kwamen we niet echt voor, dus kaartje park/strand gekocht.
Langs een fort afgelopen en daarna zagen we het al Drukkkkkkk mega veel mensen, met kleedjes, bbq's coolboxen etcetera etcetera, we waren nu dus op de plek beland vanwaar de boaten goed te zien waren.
Wij zijn hier ook even gaan zitten, uitzicht was inderdaad grandioos, en stemming en sfeer was ook enorm goed.
Weer foto's en filmpjes gemaakt.

Na deze 1e race van vandaag doorgelopen richting het strand.

Drankje gedaan op terrasje.

Vanaf het strand kon ik zien dat de powerboats nog wat uit aan t varen waren....

Rond een uur of 12.30 ? Zou de volgende race beginnen, waar we niet heen zijn gewandeld, konden het van het strand ook zien (en horen) (niet zo goed als op de picknickplek), maar toch goed, en helemaal met inzoemen van mn camera, zie powerboatjes achter Jorge die staat te plonzen...

Helaas wel 3 riders overleden deze week, 2 op woensdag en 1 op vrijdag, er vloog heel de dag een vliegtuigje rond met de volgende text.

Na een poosje op het strand te hebben verbleven...geplonst te hebben....

zijn we terug gelopen naar de picknickplek...de finale van de races.

J.D. Byrider daar waarvan we handtekeningen op shirtjes hebben was helaas uitgeschakeld met een kapotte boot?? Hij werd in ieder geval weggesleept, onder groot applaus en gejoel van de menigte.

Drukte:

De winnaar:

Overwinnings rondje

Toen het dan uiteindelijk afgelopen was zijn we nog een stukje door het park gelopen, naar het Fort.

En nog meer kannonnetjes....

Uitzicht vanaf boven op de haven:

Vanuit het Fort weer richting uitgang van het park, waar het nog steeds leeg liep van de supporters van de racers, op dit moment blij te voet te zijn....(er stond een file en geloof mij...het was warm!!)

Hierna onze weg vervolgd richting de altijd gezellige Duval Street, waar we nog wat drankjes hebben genuttigd, en as usual weer met Amerikanen aan de praat zijn geraakt. Een hele grote flinke ruige maar lieve vriendelijke man, welke met zijn collega's vanuit New York hier was omdat ze spullen in Florida af hadden moeten leveren. Hij sprak vol trots over zijn dochter en bij het laten zien van haar foto, waarop ik zei: o she is very pretty/beautifull kreeg hij tranen en begon zowat te huilen. (ze was echt heel knap!) Hij vertelde over zijn prive leven waardoor we hem goed begrepen. Was aandoenlijk te zien.Maar goed, hij had dan ook nog niet geslapen en de nacht en dag doorgetrokken (gedronken...) (in ieder geval niet geslapen...of bijna niet), wat overigens niet aan hen te zien was...

Na 2 a 3 drankjes zijn wij weer richting ons huisje gelopen, onderweg een puntzak frietjes met soort van kibbeling erbovenop gehaald, mwjammie....mayo gevraagd...en kregen nog een soort kibbeling sausje en smullen maar! Na het eten dan echt naar huis, even mail nagekeken....niks....dus snel naar John the captain van de dolfijnentour gebeld, het was inmiddels 19.15. en yessss we mogen morgen om 14.00 mee met de tour! Zin an!

Hierna heerlijk op bed liggen lezen/tv kijken en na weer een mooie dag in slaap gevallen.